خلقت دوباره : برزخ
پس حس مادی بشر از جهان یک حس برزخی است که بویی از بقا و فنا را تواماً دارا می باشد ولی به هیچکدامش نمی رساند. مثلاً مسلم ترین حس مادی بشر از فنا پدیده مرگ است ولی این یک ادراکی از دور است و حواس ما خودِ مردن را نمی تواند درک کند زیرا وقتی که مرگ بر فردی واقع می شود دیگر حواس وجود ندارد. بنابر این برای درک مسئله بقا و فنا به ابزاری ورای حواس مادی نیاز داریم. اصلاً خود کالبد مادی آدمی که تماماً دربرگیرنده انواع حس های مادی اوست جایگاه برزخ است و محل تجربه وضعیتی بین وجود و عدم می باشد.
بنابراین تمام تلاش و فعل و انفعالات بشری در حوزه حواس و مادیت محکوم به عبث است و همه خلاقیت های علمی و فنی و هنری چنین بشری چیزی جز اسطوره های پوچی نیست و بشر را در پوچی فزاینده یاری می دهد. رابطه بین معنای برزخ و پوچی بسیار مهم است.
از کتاب خلقت دوباره تألیف استاد علی اکبر خانجانی
درباره این سایت